"Αφιλόξενο Άστρος" ...έφυγα από το Άστρος οργισμένη τινάζοντας και τη σκόνη των παπουτσιών μου.

  Επιστολές Αναγνωστών  

Κατέβαινα από Αθήνα στις 19 περασμένου Αυγούστου μετά από θλιβερό γεγονός (δηλαδή κηδεία) και σταμάτησα στην παραλία Άστρους περίπου για 40 λεπτά προκειμένου να πιω μια πορτοκαλάδα επειδή διψούσα πολύ. Ήταν μεσημέρι πριν από τις 17.00, οι δρόμοι έρημοι και πάρκαρα το αυτοκίνητο (ένα μικρό Daewoo Matiz) στον δρόμο όπου βρίσκεται η Alpha Bank, αφού είδα ότι είχαν παρκάρει ακριβώς έξω από την τράπεζα δύο μεγάλα επιβατικά αυτοκίνητα. Άφησα αρκετό κενό χώρο πίσω από τα δύο σταθμευμένα αυτοκίνητα, επιτρέποντας ελεύθερη την πρόσβαση στην πόρτα της παιδικής χαράς. Επίσης, υπήρχε αρκετός κενός χώρος πίσω από το δικό μου αυτοκίνητο ώστε να μπορεί να στρίψει άνετα άλλος οδηγός. Όταν επέστρεψα, με περίμενε κλήση επειδή τάχα δεν επαρκούσε το υπόλοιπο τμήμα της οδού για την κυκλοφορία οχημάτων!

     Όπως ήμουν συναισθηματικά φορτισμένη εξοργίστηκα με την αδικία. Υπήρχε άφθονος χώρος για να κινηθεί άνετα ένα μεγάλο αυτοκίνητο καθώς ο δρόμος δεν είναι στενός, η κίνηση ήταν σχεδόν μηδενική εκείνη την ώρα καθώς άλλοι βρίσκονταν σε παραλίες κι άλλοι ξεκουράζονταν στα σπίτια τους· ακόμα κι αν τύχαινε να βρεθούν δύο αυτοκίνητα αντίθετης κατεύθυνσης, μπορούσε να σταματήσει για λίγο το ένα ώστε να περάσει τ’ άλλο. Στην παραλία του Τυρού όπου έμεινα τις 6 επόμενες μέρες υπήρχε πυκνή στάθμευση αυτοκινήτων κατά μήκος της παραλιακής οδού και οι οδηγοί περνούσαν κάνοντας σλάλομς  χωρίς να διαμαρτυρηθεί κανείς ή να λάβει κλήση.

     Αναζήτησα τον αστυνομικό και μεταξύ άλλων τον έψεξα γιατί δεν έδωσε κλήση στα δύο μπροστινά αυτοκίνητα αλλά μόνο στο δικό μου. Ο λόγος βέβαια είναι προφανής: γίνονται διακρίσεις! Διαμαρτυρήθηκα έντονα στην αξιωματικό υπηρεσίας και στον επικεφαλής του τμήματος. Εντυπωσιάστηκα όταν διηγήθηκα το περιστατικό σε τουρίστες που τυχαία συνάντησα σε κάποιο ορεινό χωριό της νότιας Κυνουρίας, και με πληροφόρησαν ότι και κείνοι έμειναν δυσαρεστημένοι από την επίσκεψή τους στο παράλιον Άστρος, χαρακτηρίζοντάς το «αφιλόξενο».

     Κατάληξη: με την κλήση ο δήμος βόρειας Κυνουρίας υφάρπαξε 20 ευρώ από μένα. Εάν έμενα στο Άστρος 4 μέρες (όπως σκεφτόμουν) θ’ άφηνα στην τοπική κοινωνία σίγουρα περισσότερα χρήματα σε ενοικιαζόμενα, εστιατόρια, καφετέριες, κ.λ.π. Από το Άστρος έφυγα οργισμένη τινάζοντας και τη σκόνη των παπουτσιών μου.

δρ. Αλεξάνδρα Ροζοκόκη

Φιλόλογος